_______________________________
ശരിക്കും
ഒരുച്ച ചൂടിലാകാമത്-
ആകാശം തുളച്ച്
ഇലപ്പടര്പ്പു കരിച്ച്
ചുവപ്പ്
മണ്ണിലേക്ക് നൂഴ്ന്നിറങ്ങുന്നത്.
അതെ-
കണ്ടില്ലെന്നു പറയരുത്,
മൌനം
നടിക്കരുത് ,
മീനച്ചൂടിലൊരു
ഗംഭീര നാദം,
തൊണ്ട കീറിയൊരു
ഉഷ്ണക്കാറ്റ്
പോടി വിതറി
പൂത്തത്.
തെരുവിലൊരു പെണ്ണിൻ
വിയർപ്പിൽ ചുഴിഞ്ഞ്
ചുവപ്പ് ചേല ഉയര്ന്നത്.
ഓര്മയിലൊരു
ജപ്തി നോട്ടിസിൻ
ഏപ്രിൽ ചിരിയിൽ
ചുവപ്പ് നാടകൾ
പുലഭ്യം പറഞ്ഞത്.
****** ********* ******** ********
വേനലിൻ സീൽക്കാരമേ,
അലറുന്ന ഉഷ്ണച്ചൂടേ
കൊക്കിലൊരു നോവുമായീ
മുറിവ് പകുക്കുക.
ഒരു നിമിഷം-
നട്ടുച്ച മൂർച്ഛയുടെ
ഒറ്റ നിമിഷം
പ്രാണന്റെയീ
കൊടും ചൂടിനെ
കൊത്തിയെടുക്കുക.
വേഷങ്ങളുടെ
ഋതു വേഗങ്ങളെ
വേനൽ കിനാവുകളിൽ
പകരുക ; ലഹരിയുടെ
തളികയിൽ
പ്രണയം നിരത്തുക.
ആത്മ വീര്യം നുരയും
സിരകളിൽ
വസന്തം നിറക്കുക
****** ********* ******** ********
ചുവപ്പ് പൂക്കുമീ
വേനൽ വീണ്ടും
വസന്തമാകുമയാണ് -
തൊണ്ട നീറുമീ ആദി ദാഹത്തിലേക്ക്,
ഓർമ്മകൾ മൂടുമീ ചെമ്മണ്ണില്ലേക്ക്,
നീര് വറ്റിയ
ഹൃദയങ്ങളിലേക്ക്,
വറുതിയിലേക്ക്,
സ്നേഹ ശൂന്യതയിലേക്ക്,
പ്രണയത്തിലേക്ക്,
അന്യതബോധങ്ങളിലേക്ക്,
നിരാസങ്ങളിലേക്ക്,
ഓഫീസിലേക്ക്,
മദ്യശാലയിലേക്ക്,
വേശ്യാലയങ്ങളിലേക്ക്,
തെരുവിലേക്ക്,
ആദി വിശപ്പിന്റെ
കൊടും മൌനത്തിലേക്ക്,
വർത്തമാനങ്ങളുടെ
പാഴ് കാഴ്ചകളിലേക്ക്.
****** ********* ******** ********
ഒന്നുറങ്ങുംന്നേരം
കെട്ട കാലത്തേക്ക്
ചുഴറ്റിയെറിയുന്ന
ഉച്ചക്കാറ്റേ ,
ചുടു വിയർപ്പേ
പ്രാണ നിശ്വാസമേ
വേനലിന്റെ വസന്തമായി
നീ ചോര തുപ്പിയല്ലോ
വരണ്ട മണ്ണിലേക്കീ
വേനൽ പൂക്കൾ.
________________________________
(Image Courtesy- Art by Gireeshkumar)